Slapende dienstverbanden zijn zó 2019
Over de 'regeling compensatie transitievergoeding'
Hoe werkt de regeling compensatie transitievergoeding?
Als werkgever draait u steeds meer voor de kosten op. Betaalt u het loon al 104 weken lang door aan werknemers als ze ziek zijn, krijgt u ook nog de daarop volgende WGA uitkering gedurende 10 jaar doorbelast. Dat is oud nieuws. Maar als u vervolgens het dienstverband stop zet omdat uw werknemer simpelweg niet meer bij u kan werken, moet u ook nog de volledige transitievergoeding aan uw werknemer betalen! Dit gaat wel erg ver, vindt u ook niet? Gelukkig is er een reparatiewetgeving in de vorm van een ‘regeling compensatie transitievergoeding’ bedacht. Wat houdt deze nu in?
De regeling compensatie transitievergoeding
In de oorspronkelijke Wet Werk en Zekerheid (Wwz) werd de transitievergoeding geïntroduceerd. De transitievergoeding betekende het einde van de kantonrechtersformule als ‘norm’ voor het bepalen van de hoogte van de ontslagvergoeding. Het uitgangspunt is dat de werknemer bij (onvrijwillige) beëindiging van het dienstverband enkel recht heeft op de transitievergoeding. Omdat in deze wet een aantal zaken niet helemaal goed zijn uitgedacht verandert er door onder meer de komst van de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) zowel het recht op- als de opbouw van de transitievergoeding per 1 januari 2020.
Daarnaast is er door de komst van de Maatregelen met betrekking tot de transitievergoeding bij ontslag wegens bedrijfseconomische omstandigheden of langdurige arbeidsongeschiktheid per 1 april 2020 een compensatieregeling voor de transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid. Doel van deze regeling is het voorkomen van dubbele kosten voor werkgevers: te weten het loon dat zij gedurende twee jaar ziekte betalen én de transitievergoeding die zij vervolgens bij ontslag verschuldigd zijn. Want veel werkgevers hielden de arbeidsongeschikte werknemer in dienst, ook wel ‘slapend dienstverband’ genoemd, waardoor zij geen transitievergoeding hoefden te betalen. De maatregel beoogt dat werkgevers daarmee stoppen en zieke werknemers ontslaan met verstrekking van een transitievergoeding. En deze vervolgens weer gecompenseerd krijgen van UWV.
Dat is mooi, er komt compensatie en een en ander wordt uitgewerkt in een regeling. In aanloop naar 1 april 2020 rijzen er echter alweer vragen. Is deze regeling dan niet goed uitgedacht? Nee, inderdaad. In de kamerbrief van 13-12-2019 van het ministerie Sociale Zaken en Werkgelegenheid zijn een aantal wijzigingen uitgewerkt.
De overgangsregeling
Om werkgevers te stimuleren dat zij werknemers met een slapend dienstverband zo snel mogelijk ontslaan is er een overgangsregeling gekomen. Is de werknemer vóór 1 januari 2020 ontslagen dan valt de compensatie onder de tot 31 december 2019 geldende (hogere) compensatie. Is dit ná 1 januari 2020 dan wordt de compensatieregeling gebaseerd op de nu geldende wetgeving en kan het compensatie bedrag láger uitvallen. Nog even op een rijtje:
- Let op de datum 1 april 2020: vraag de compensatie van transitievergoedingen die vóór die datum door u aan uw ex-werknemer zijn uitbetaald aan bij UWV (dit kan tot uiterlijk 1 oktober 2020).
- De compensatievergoeding kan meer zijn dan de hoogte van de loondoorbetaling tijdens twee jaar ziekte.
- De compensatie voor alle ontslagen ná 1 januari 2020 is gebaseerd op de nieuwe berekeningssystematiek van de transitievergoeding van de WAB.
- De aanvragen voor compensatie van alle transitievergoedingen die ná 1 april 2020 door u aan uw werknemer worden uitbetaald dienen binnen zes maanden ná uitbetaling bij UWV te zijn ingediend.
Kortom: compenseren ja, maar het is niet makkelijk om te begrijpen wat, hoe en wanneer.
De regelingen optimaal benutten?
